Ο Πλάτων, ο μεγαλύτερος Έλληνας φιλόσοφος, γεννήθηκε στην Αθήνα το 429 π.Χ. και πέθανε το 347 π.Χ. Καταγόταν από πλούσια οικογένεια και ο Σόλων, ο μεγάλος νομοθέτης, ήταν ένας από τους προγόνους του. Αποφάσισε μια μέρα να αφοσιωθεί στη φιλοσοφία και έτσι, απομακρύνθηκε από την οικογένειά του. Ίδρυσε μια σχολή που ονομάστηκε Ακαδημία, στην οποία φοιτούσαν πολυάριθμοι μαθητές, ανάμεσά τους και ο πιο διάσημος, ο Αριστοτέλης. Ο αρχαιολογικός χώρος της Ακαδημίας του Πλάτωνα βρίσκεται στη συνοικία του Κολωνού, μισή ώρα από το κέντρο της Αθήνας. Η Ακαδημία λειτούργησε από το 387 έως το 347 π.Χ. και ο πλατωνισμός αναπτύχθηκε από το 347 έως το 68 π.Χ.

Όταν μιλάμε για τον Πλάτωνα, είναι απαραίτητο να θυμηθούμε τα λόγια ενός άλλου μεγάλου φιλοσόφου, του A. N. Whitehead, σύμφωνα με τον οποίο “ολόκληρη η δυτική φιλοσοφία συνιστά μια σειρά υποσημειώσεων στη φιλοσοφία του Πλάτωνα”. Έτσι, αν και έχουν περάσει περισσότερα από δύο χιλιάδες χρόνια από τις ημέρες που ο Πλάτων βρισκόταν στο κέντρο του πολιτιστικού κόσμου της Ελλάδας, ο χαρακτήρας κάθε φιλοσοφίας εξακολουθεί να καθορίζεται σήμερα σε σύγκριση με αυτήν του Έλληνα φιλοσόφου.

Σε κάθε περίπτωση, αν και η πλατωνική φιλοσοφία θεωρείται ένα από τα δύο μεγάλα συστήματα της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας, ο Πλάτων δεν επεδίωξε να διατυπώσει ένα κλειστό σύστημα, αλλά, αντίθετα, εκφράστηκε, στα έργα του, με τη μορφή του φιλοσοφικού διαλόγου.

Η πλατωνική φιλοσοφία θεωρείται το απόγειο του πολιτισμού και, αν και είναι ήδη ιστορική, πρέπει να κατανοηθεί η οργανική της λειτουργία μες στη συνολική διαδικασία του ελληνικού πνεύματος και όχι απλώς ως ένα σύστημα εννοιών, ιδίως γιατί στόχευε στην επίλυση του προβλήματος της καλλιέργειας του ανθρώπου. Ο ιδρυτής της Ακαδημίας αναδεικνύεται ως κλασσικός, ιδίως εκεί όπου η φιλοσοφία καθίσταται δύναμη διαμόρφωσης του ανθρώπου.